ആരൊക്കെയോ ചേര്‍ന്ന് കോറി വരഞ്ഞിട്ട ചിത്രം പോലെ വിചിത്രമായ ചുറ്റുപാടുകള്‍ നാള്‍വരിക്കണക്കുകളില്‍ തൂലിക
നിരത്തുന്നു.ഹൃദയം മഞ്ഞുതുള്ളിപോല്‍ തണുത്തുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
സാന്ത്വനം തന്‍മാത്രകള്‍ തേടുന്ന പൊയ്മുഖങ്ങളാകുന്നു.
ചിരിക്കുന്ന ചുണ്ടില്‍ കാമനകള്‍ പുതിയമോക്ഷമാര്‍ഗ്ഗം
തിരയുന്നു.ഇവിടെ ഞാന്‍ എന്ന ചിന്ത അലിഞ്ഞുതീരുന്നു.
പിറക്കാനിരിക്കുന്ന നാളെകള്‍ കര്‍മപഥത്തില്‍ വഴി-
വിളക്കുകള്‍ തെളിക്കട്ടെ;രക്തനദികളില്‍ മുങ്ങിക്കുളിച്ചുവരുന്ന
മന്ദമാരുതന്‍ തലോടല്‍ ആകട്ടെ;അതിജീവനത്തിന്റെ ഒരായിരം
മുകുളങ്ങള്‍ നഭസ്സില്‍ ചുവന്നസൂര്യനായി ഉദിച്ചുയരുന്നതും കാത്ത് ഞാന്‍,ഞാന്‍മാത്രം അല്ല ഞങ്ങള്‍ ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്നു
ചരിത്രങ്ങള്‍ക്ക് കാതോര്‍ത്ത്‌ ;മുഷ്ടിചുരുട്ടി,അക്ഷമരായി
No comments:
Post a Comment